Sakramenty i pogrzeb

Spowiedź Św.

przez cały tydzień:
30 min. przed Mszą Św.

Spowiedź w naszej parafii odbywa się podczas każdej Mszy św. oraz w ogłoszonych terminach.

Chrzest Św.

Przyjęcie chrztu pociąga za sobą konsekwencje. Człowiek ochrzczony winien żyć inaczej niż nie ochrzczony, bowiem dla niego miarą życia stał się Chrystus. Chrzest nie może być tylko wydarzeniem z przeszłości. Sakrament ten stawia przed nami zadania nieustannego upodabniania się do Chrystusa. Dla chrześcijanina oznacza to przyjęcie tego, co Jezus nakazuje: uznanie potrzeb bliźnich za swoje, stawanie po stronie cierpiących i słabych, szukanie woli Bożej w każdym zdarzeniu i jednoczenie się przez miłość z Bogiem.

Obowiązki rodziców dziecka:

• przygotowują się do chrztu dziecka,
• są obecni,
• publicznie proszą o chrzest,
• kreślą znak krzyża na czole dziecka,
• wyrzekają się szatana,
• składają wyznanie wiary,
• niosą niemowlę do chrzcielnicy,
• otrzymują specjalne błogosławieństwo,
• doprowadzają dziecko po chrzcie do poznania Boga (spowiedź św, I Komunia św., bierzmowanie),
• są świadkami wiary dla dziecka,
• przekazują wiarę wtedy, kiedy nią żyją na co dzień,
• spełniają obowiązki religijne (modlitwa, Msza św., sakramenty św.),
• razem modlą się z dzieckiem i za dziecko,
• wyjaśniają dziecku odpowiednie znaki religijne, znaczenie świąt i przygotowują się do nich,
• obchodzą z dzieckiem rocznice chrztu,
• świętują dzień Patrona,
• uczą miłości bliźniego (brak kłótni w domu, sąsiedztwie, pomoc sąsiedzka, przebaczenie, uczciwość szacunek dla starszych),
  zawierzają dziecko Bogu

Obowiązki rodziców chrzestnych:

• wyznaczeni przez rodziców
• przyjęli sakramenty: chrzest, eucharystia, bierzmowanie
• nie są ojcem ani matką przyjmującego chrzest
• należą do Kościoła katolickiego
• jeśli są małżonkami, to żyją w sakramentalnym małżeństwie
• wyrzekają się szatana
• wyznają wiarę Kościoła, w której dziecko otrzymuje chrzest
• otrzymują specjalne błogosławieństwo
• trzymają świecę i podają białą szatę do chrztu
• pomagają w chrześcijańskim wychowaniu dziecka
• prowadzą autentyczne życie chrześcijańskie
• żyją wiarą, nadzieją i miłością
• modlą się za chrześniaka
• kupią odpowiednią do wieku dziecka książkę religijną
• zabiorą na pielgrzymkę do sanktuarium
• w razie nie wypełniania obowiązków chrześcijańskich przez rodziców zwracają im uwagę

Informacje szczegółowe związane z chrztem:

1. Rodzice mają się zatroszczyć, aby chrzest dziecka odbył się w pierwszych tygodniach życia lub bez zwłoki, gdy dziecku zagraża śmierć.
2. Chrzest dziecka ma się odbyć w kościele parafialnym miejsca zamieszkania rodziców dziecka. Chrzest z innej parafii może się odbyć na podstawie pisemnej zgody własnego proboszcza.
3. Do godnego ochrzczenia dziecka wymaga się, "aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie" (Kodeks Prawa Kanonicznego, Kan.868 § 2).
4. Chrzest zgłasza matka, ojciec lub prawny opiekun dziecka.

W kancelarii należy przedstawić:

• odpis Aktu Urodzenia dziecka z USC;
• świadectwo ślubu kościelnego rodziców dziecka (jeśli ślub odbył się w innej parafii;
• zaświadczenie o chrzestnych od ich własnego proboszcza, że mogą pełnić obowiązek chrzestnych (jeśli mieszkają w innej parafii).

Wymagania, aby ktoś mógł pełnić obowiązek chrzestnego:

• ukończone 16 lat (ks. Proboszcz może dla ważnej przyczyny z tego wymagania zwolnić);
• katolik, bierzmowany, który prowadzi życie zgodnie z zasadami wiary i obowiązku, który ma przyjąć;
• młodzież szkolna przedstawia zaświadczenie o uczęszczaniu na katechezę.

Chrzest osoby dojrzałej odbywa się po odpowiednim pouczeniu o prawdach wiary i obowiązkach chrześcijańskich oraz po przejściu praktyki życia chrześcijańskiego w katechumenacie.

Chrzest Święty odbywa się w III niedzielę miesiąca.

I Komunia Św.

Przygotowanie do Pierwszej Komunii Świętej odbywa się w szkole i przy parafii. Zapisy dzieci odbywają się u katechetów uczących dzieci komunijne w Szkołach Podstawowych.

Wymagane dokumenty:

• Jeśli dziecko było ochrzczone w innej parafii należy dostarczyć metrykę chrztu.
• Jeśli dziecko nosi inne nazwisko niż w dniu chrztu prosimy o powiadomienie o tym fakcie naszej kancelarii przy zapisywaniu dziecka, (potrzebny jest sądowy dokument zmiany nazwiska lub nowy akt urodzenia).
• Jeśli dziecko pochodzi z innej parafii wymagana jest zgoda na przystąpienie do tego sakramentu od tamtejszego proboszcza.

Podstawowym warunkiem dopuszczenia dziecka do Pierwszej Komunii Świętej jest:

• ciągłość uczestnictwa w katechezie szkolnej
• obecność na niedzielnych Mszach Świętych
• obecność na spotkaniach formacyjnych (raz w miesiącu)

Bierzmowanie

Bierzmowanie może przyjąć osoba wierząca, ochrzczona, praktykująca systematycznie wiarę (niedzielna Msza Święta, rekolekcje, spowiedź, Komunia Święta, codzienna modlitwa), żyjąca w zgodzie z zasadami moralności chrześcijańskiej, biorąca udział w spotkaniach przygotowujących do udzielenia tego sakramentu. Brak któregokolwiek z tych warunków powoduje odłożenie przyjęcia sakramentu do czasu osiągnięcia należytej dojrzałości.

Kandydat do bierzmowania przyjmuje następujące obowiązki i zasady:

• Systematyczny i zaangażowany udział w szkolnej katechezie (dotyczy uczniów). Katecheta wyraża zgodę na przyjęcie bierzmowania przez kandydata. Brak zgody oznacza przełożenie przygotowania na kolejny rok.
• Świadectwo chrześcijańskiego życia. Dotyczy to nie tylko Parafii, ale także rodziny, szkoły i innych miejsc. Brak właściwego świadectwa oznacza przełożenie przygotowania na kolejny rok.
• Systematyczny i zaangażowany udział w spotkaniach dla kandydatów.
• Kandydat powinien wykazać się znajomością pytań katechizmowych, pacierza oraz wiedzą na temat bierzmowania.
• Kandydat otrzymuje na spotkaniu materiały do osobistej pracy. Brak systematycznej pracy w oparciu o materiały powoduje przełożenie przygotowania na kolejny rok.

Zgodnie z zaleceniem Konferencji Episkopatu Polski do bierzmowania przedstawia się uczniów klas trzecich gimnazjum. Dorośli, którzy sakramentu bierzmowania nie przyjęli, mogą czekać na czas wizytacji kanonicznej parafii, lub zgłosić się do kancelarii parafialnej celem uzyskania odpowiednich informacji. W naszej parafii sakrament bierzmowania udzielany jest co 2 lata. Kandydaci zgłaszają się na początku klasy drugiej gimnazjalnej, m. in. poprzez katechetę; kandydat składa prośbę (deklarację) podpisaną przez siebie i rodziców na ręce księdza prowadzącego przygotowanie.

Dokumenty potrzebne do sakramentu Bierzmowania:

• metryka chrztu,
• zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie szkolnej lub ostatnie świadectwo katechizacji,
• w przypadku osób starszych - świadectwo ukończenie katechizacji szkolnej.

Jeżeli kandydat jest z innej parafii - dostarcza stosowną zgodę duszpasterzy z parafii zamieszkania i udaje się z nią do proboszcza parafii, w której pragnie przyjąć bierzmowanie.

Jeżeli kandydat był ochrzczony poza naszą parafią i poza naszą parafią przystąpił do pierwszej Komunii Świętej, w odpowiednim czasie dostarcza skrócony wyciąg aktu chrztu.

Przygotowanie kandydatów do bierzmowania odbywa się według terminów ustalonych przez księdza prowadzącego, które podawane są w ogłoszeniach duszpasterskich.

Ze względu na współczesne warunki pastoralne wypada, aby chrzestny, jeżeli może być obecny, był także świadkiem bierzmowania. Nie wyklucza się jednak możliwości wybrania osobnego świadka bierzmowania.

Dobro duchowe kandydata jest najważniejszą zasadą w przygotowaniu.

Świadek bierzmowania winien odznaczać się następującymi przymiotami:

• być wystarczająco dojrzały do spełniania tego obowiązku
• być wierzącym i praktykującym katolikiem
• należeć do Kościoła katolickiego i przyjąć trzy sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię,
• nie być wykluczonym przez prawo od czynności w aktach kościelnych.

Małżeństwo

Przygotowanie do małżeństwa

W sprawach zawarcia Sakramentu Małżeństwa narzeczeni zgłaszają się do kancelarii parafialnej na trzy miesiące przed planowaną datą ślubu w celu przeprowadzenia badania kanonicznego (datę ślubu można ustalić wcześniej).

Obowiązki narzeczonych:

1. Udział w 10 konferencjach przedmałżeńskich
2. Trzykrotne spotkania w poradni rodzinnej.
3. Odbycie dwukrotnej spowiedzi przedślubnej (pierwsza – w tym tygodniu, w którym był spisany protokół przedmałżeński; druga – tuż przed ślubem, by w stanie łaski uświęcającej przystąpić do sakramentu małżeństwa).
4. Udział w skupieniu przedślubnym (w parafii MBNP w III niedzielę miesiąca o godz. 9.00).
5. Rozmowa z kapłanem (ewentualny egzamin z wiedzy religijnej).
6. Uzupełnienie wiadomości religijnych.
7. Jeżeli narzeczeni chcą zawrzeć ślub tzw. konkordatowy zobowiązani są zgłosić się do USC i dostarczyć dokument zezwalający na pobłogosławienie małżeństwa ze skutkami cywilnymi.
8. Trzykrotne spotkanie w kancelarii parafialnej:
   1. Pierwsze spotkanie:
      • spisanie protokołu przedmałżeńskiego i stwierdzenie braku przeszkód małżeńskich,
      • wydanie prośby o wygłoszenie zapowiedzi do parafii zamieszkania narzeczonego (-ej),
      • ustalenie daty ślubu,
      • umówienie się na drugie spotkanie,
   2. Drugie spotkanie:
      • narzeczony(a) przynosi dokument o wygłoszeniu zapowiedzi przedmałżeńskich od własnego ks. Proboszcza stwierdzający brak przeszkód małżeńskich,
      • egzamin z głównych prawd wiary (mały katechizm) i rozmowa na temat konferencji przedmałżeńskich,
      • umówienie się na trzecie spotkanie ze świadkami w tym tygodniu, w którym narzeczeni zawierają związek małżeński,
   3. Trzecie spotkanie:
      • spisanie aktu ślubu i złożenie podpisów przez narzeczonych i świadków,
      • omówienie ceremonii zawarcia sakramentu małżeństwa,
      • jeśli narzeczeni zawarli już kontrakt cywilny przynoszą także dokument z USC stwierdzający zawarty związek,
      • narzeczeni proszą Pana Organistę o oprawę muzyczną liturgii sakramentu małżeństwa.

Niezbędne dokumenty:

Narzeczeni na trzy miesiące przed zawarciem małżeństwa zgłaszają się do kancelarii parafialnej przedstawiając:

• aktualne metryki chrztu (ważne 6 miesięcy) z adnotacją o bierzmowaniu, (jeśli w metryce brak informacji o bierzmowaniu to zgłosić się po zaświadczenie do parafii bierzmowania),
• dowody osobiste,
• świadectwa ukończenia religii na poziomie szkoły ponadpodstawowej, (świadectwa kościelne),
• zaświadczenia o naukach przedmałżeńskich i wizycie w Poradni Przedmałżeńskiej,
• zaświadczenie z USC - jeśli jest to ślub konkordatowy (ważne 3 miesiące):
  • wdowcy z aktem zgonu współmałżonka,
  • związani cywilnie z aktem zawarcia związku cywilnego,

Fotografowie i operatorzy sprzętu audiowizualnego, którzy zamierzają wykonywać swoje czynności podczas celebracji liturgii, są obowiązani ukończyć kurs i otrzymać pisemne upoważnienie z Kurii. Ponadto winni zgłosić się do kapłana, który ma przewodniczyć celebracji, aby z nim uzgodnić wszystkie szczegóły związane z miejscem i sposobem wykonywania swej posługi.

Namaszczenie chorych

Sakrament namaszczenia chorych udzielany jest przede wszystkim osobom znajdującym się w ciężkiej chorobie lub w niebezpieczeństwie śmierci. Dawniej udzielano go tylko raz traktując jako tzw. "ostatnie namaszczenie". Dziś można ten sakrament przyjmować nawet kilka razy w życiu jeśli znajdziemy się w okolicznościach zagrożenia życia bądź w niebezpieczeństwie śmierci. Właściwe rozumienie sakramentu chorych, zwanego też sakramentem uzdrowienia regulują przepisy kościelne.

1. Namaszczenia chorych można udzielić wiernemu, który po osiągnięciu używania rozumu, znajdzie się w niebezpieczeństwie na skutek choroby lub starości. Sakrament ten może zostać ponownie udzielony, jeśli chory po wyzdrowieniu znowu ciężko zachoruje lub jeśli w czasie trwania tej samej choroby niebezpieczeństwo stanie się poważniejsze. Podstawą do przyjęcia sakramentu namaszczenia jest stan łaski uświęcającej. (spowiedź i komunia św.)
2. Nie wolno udzielać namaszczenia chorych tym, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim".
3. Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić:
   1. choremu przed operacją chirurgiczną, jeśli przyczyną operacji jest niebezpieczna choroba;
   2. osobie w podeszłym wieku, jeśli widać, że opuszczają ją siły fizyczne, lub znajduje się w kalectwie, niedołęstwie; osoba starsza może zawsze przystąpić do tego sakramentu;
   3. dzieciom można udzielić namaszczenia chorych jeśli osiągnęły taki poziom umysłowy, że ten sakrament może im przynieść pokrzepienie;
   4. choremu, który stracił przytomność lub używanie rozumu, jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że jako wierzący prosiłby o to, gdyby był przytomny. Wynika stąd, że w zwyczajnej sytuacji ksiądz może udzielić sakramentu tylko wtedy, gdy zna tę osobę, która jest już nieprzytomna, lub ktoś w sposób odpowiedzialny mógłby zaświadczyć, że jest to osoba ochrzczona, praktykująca i na pewno pragnęłaby przyjąć sakramenty Kościoła w niebezpieczeństwie śmierci. Jeśli warunki te nie mogą być spełnione, nie udziela się żadnych sakramentów, gdyż te są tylko dla tych, którzy przyjęli chrzest, posiadają wiarę i rozumnie o nie proszą. Osobie nieprzytomnej lub z którą nie ma kontaktu udziela się tzw. "namaszczenia warunkowego";
4. Nigdy nie udziela się sakramentu namaszczenia umarłym. Ksiądz wezwany do chorego, który już umarł, tylko modli się za zmarłego "aby uwolnił go od grzechów i przyjął do swego Królestwa".

Sakrament chorych w parafii

W naszej parafii sakramentu namaszczenia chorych udziela się w każdej potrzebie i na każde wezwanie. Obłożnie chorych odwiedzamy przed świętami Bożego Narodzenia i Wielkiej Nocy, po wcześniejszym zgłoszeniu chorego w kancelarii parafialnej lub zakrystii kościoła.

Jak przygotować mieszkanie do odwiedzin chorych?

• stolik nakryty białym obrusem, na nim krzyż,
• obok zapalona świeca,
• spodeczek, na nim nieco waty lub chleba,
• woda święcona,
• szklanka z wodą i łyżka,
• ręcznik

Kapłan modli się z chorym w obecności rodziny.

W każdy pierwszy piątek miesiąca od godz. 9:00 rano odwiedamy chorych parafian, którzy nie mogą przybyć do świątynii aby przyjąć sakramenty święte. Dla wielu jest to jedyne spotkanie z kapłanem, nawet od wielu lat. 

Pogrzeb

Kościół Katolicki z wiarą w zmartwychwstanie grzebie ciało ludzkie na cmentarzu. Podczas pogrzebu kapłan lub diakon wymawia nad otwartym grobem obietnicę zmartwychwstania, cytując stówa Jezusa:

„Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie” (J 11, 25 ).

Pogrzeb Katolicki jest świadectwem o osobie zmarłej, że była wierząca i mocno związaną ze wspólnotą Kościoła. Nabożeństwo pogrzebowe za każdego wiernego winno być z reguły odprawione w jego własnym kościele parafialnym. Za zgodą jednak proboszcza może być również odprawione poza parafią.

Obrzędy pogrzebu liturgii rzymskiej składają się z trzech części, związanych z miejscami ich sprawowania:

• dom lub kaplica pogrzebowa
• kościół
• cmentarz.

W niektórych przypadkach ksiądz może odmówić pogrzebu lub niektórych jego części.

Zgodnie z prawem kanonicznym powinno odmówić się pogrzebu:

• Tym, którzy porzucili wiarę chrześcijańską, dopuścili się herezji lub schizmy, postawili siebie poza Kościołem. W naszych, polskich warunkach czasami zdarzają się odejścia katolików do innych wyznań lub, jeszcze częściej, do różnego rodzaju sekt, np. do świadków Jehowy. Wówczas osoby takie pozbawiają siebie prawa do pogrzebu kościelnego.
• Tym, którzy wybrali spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej
• Tym, którzy notorycznie nie korzystają z sakramentów świętych Spowiedzi i komunii wielkanocnej wykluczając się w ten sposób z życia Kościoła. Informacja o praktykach religijnych zmarłego znajduje się zazwyczaj w kartotece parafialnej. Jeśli ksiądz zgodzi się na katolicki pogrzeb takiej osoby, może zaznaczyć dezaprobatę Kościoła wobec tego rodzaju postępowania, np. poprzez mniej okazałą ceremonię pogrzebową czy przez odpowiednią homilię. Ceremonia pogrzebowa bowiem ma dla jej uczestników wymiar także wychowawczy – podkreśla że jest to znak dla żyjących, sposób pokazania, że bardzo ważne jest to, jak się żyje.

Dokumenty, które należy dostarczyć do kancelarii parafialnej:

• karta zgonu od lekarza,
• akt zgonu z USC,
• informacja o przyjmowanych przed śmiercią sakramentach.